Prądy interferencyjne (wg Nemeca) powstają w wyniku interferencji w tkankach dwóch prądów sinusoidalnych średniej częstotliwości (ok. 4000Hz), których częstotliwości mało różnią się od siebie.

Statyczne prądy interferencyjne powstają wtedy, gdy amplitudy prądów w obwodach zabiegowych mają stałą wartość. Kierunek działania bodźca jest stały i pokrywa się z dwusiecznymi kątów utworzonych przez wyobrażalne linie łączące dwie pary elektrod.

Dynamiczne prądy interferencyjne powstają wtedy, gdy amplitudy prądów w obwodach zabiegowych są modulowane. Przez wprowadzenie modulacji amplitud prądów w obu obwodach zabiegowych (modulacja następuje w przeciwfazie) uzyskuje się rytmiczną zmianę kierunku działania bodźca leczniczego.

Zaletą terapii dynamicznymi prądami interferencyjnymi jest w miarę równomierne poddanie terapii całego obszaru tkanek ciała zawartego pomiędzy elektrodami. Przerywane prądy interferencyjne powstają poprzez przerywanie statycznych prądów interferencyjnych, przy czym czas przepływu prądu i czas przerwy są w przybliżeniu równe. Stosuje się je głównie do wybiórczej stymulacji mięśni. 

Jonoforezą (lub jontoforezą) nazywa się zabieg elektroleczniczy polegający na wprowadzeniu do tkanek za pomocą prądu stałego jonów działających leczniczo. Zabieg ten stosuje się w leczeniu stanów zapalnych, zespołów bólowych, nerwobóli, utrudnionych zrostów kostnych, owrzodzeniach. 

Galwanizacja jest to zabieg elektroleczniczy polegający na przepływie prądu stałego przez części ciała chorego poddawane leczeniu. Zabieg ten stosuje się przy nerwobólach, polineuropatiach, zespołach krążenia obwodowego, utrudnionych zrostach kostnych.